Historia naszego małżeństwa była banalna. Wielka miłość, która jest ślepa na wszystko. Nie widzi się wtedy wad swego partnera, a po ślubie przychodzi czas otrzeźwienia i człowiek się załamuje. Piotr był wspaniałym chłopcem, gdy go poznałam. Taki kolorowy ptak, z którym nigdy nie jest nudno. Związaliśmy się na zasadzie przeciwności charakterów. Ja — racjonalna, wyważona, analizująca każde swoje działanie, on — wieczny Piotruś Pan, który swoje winy zacierał w przeprosinach, czułościach.
O, MILI KRÓLOWIE O, mili królowie, skądżeście tu przyszli? O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli, By zobaczyć maleńkiego Jezusa narodzonego Tu w stajence biednej, tu w stajence biednej
Dary niesiem Jemu, by dać mu z ochotą Mirrę i kadzidło, także i to złoto, By dziecina się cieszyła i nam błogosławiła Tu w stajence biednej, tu w stajence biednej. (pieśń kościelna)
Stół – ława okryty białym obrusem, krzyż, świece, woda święcona, zeszyty z religii dzieci i młodzieży.
Kolęda to publiczne wyznanie wiary
Okazja do rozmów, wymiany zdań, propozycji parafialnych
Po Bożym Narodzeniu rozpoczyna się czas wizyt duszpasterskich w naszych domach, czyli tak zwanej kolędy. Nieprzypadkowo kolęda odbywa się po świętach Bożego Narodzenia, kiedy to wspominamy przyjście Boga na ziemię. Okres Bożego Narodzenia jest czasem pogłębienia więzów z Bogiem, z rodziną, jak również z parafią. Kolęda jest oficjalną wizytą duszpasterską, dlatego przyjęcie kapłana w naszych domach jest wyrazem naszej wiary i przywiązania do Kościoła i duszpasterzy.
Nadchodzą święta Bożego narodzenia, czy jesteś już gotowy na przyjęcie Chrystusa ?
Boże Narodzenie to najbardziej rodzinne święta w naszym kraju. Do rodzinnych domów zjeżdżają się wszyscy, aby przy wigilijnym stole podzielić się opłatkiem, wymienić życzeniami, wspólnie spożyć tradycyjne wigilijne potrawy i śpiewać kolędy.
W domach panuje atmosfera wzajemnej życzliwości, wspaniały świąteczny nastrój, gdy w tą jedyną noc w roku wszyscy są razem. Zdarza się jednak, że z różnych przyczyn brak kogoś z członków rodziny. Panuje zwyczaj, że wśród nakrycia stawia się dodatkowe puste nakrycie przeznaczone dla nieobecnego lub dla niespodziewanego gościa. W polskiej tradycji oprócz dodatkowego nakrycia, pod śnieżnobiałym obrusem umieszcza się siano. Wieczerza rozpoczyna się wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdy.
W ów dzień śpiewać będą tę pieśń w ziemi judzkiej: «Miasto mamy potężne; on jako środek ocalenia umieścił mur i przedmurze.
Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności;
jego charakter stateczny Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał.
Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą skałą!
Bo On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło:
podepczą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich».