biblista, demonolog, absolwent KUL. Autor książek "Szatan w Starym Testamencie", "Przewodnik po Niebie, Piekle i ich mieszkańcach".
Gdyby zapytać ludzi wierzących i praktykujących (a więc również poszczących od czasu do czasu), po co jest post, z pewnością niektórzy mieliby pewien kłopot z odpowiedzią. Wiadomo, że tak nakazuje Kościół, więc się tego przestrzega. Wiadomo, że taka jest tradycja… Wiadomo, że Jezus cierpiał w piątek, więc się solidaryzujemy w ten sposób jakoś z Jego cierpieniem. Wszystko to jednak nie wyjaśnia, czemu Szatan bardzo nie lubi, kiedy chrześcijanin praktykuje post, a tak twierdziło zbyt wielu świętych i mistyków, aby ich opinię zignorować. Spróbujmy więc rzucić nieco światła na zagadnienie, czemu post wprawia złego ducha w stan irytacji i podejrzeć, jakich metod używa on w walce z postem
Przed laty w jednym z kabaretów rozważano wyższość świąt Wielkiej Nocy nad świętami Bożego Narodzenia. Spór nie miał racji bytu, przynajmniej na gruncie kabaretu. Każdy dzień święty należy święcić bez względu na hierarchię ważności. Księża pracujący w duszpasterstwie dostrzegają jednak zjawisko, które można nazwać wyższością Wielkiej Soboty nad Wielkanocą. W żaden inny dzień nie przychodzi do kościoła tyle ludzi, ile przychodzi „z koszyczkiem” w Wielką Sobotę. Wielu z nich już się nie odnajdzie w kościele w Wielkanoc! Może święcone jajko jest ważniejsze dla nich od Eucharystii! Młody człowiek, kandydat na chrzestnego, pytany, co go łączy z Kościołem, odpowiedział bez wahania: W każdą Wielką Sobotę przychodzę z koszyczkiem!
W tej ciszy przebywać wciąż chcę, W tej ciszy daleki świat ten. Ty koisz mój ból, usuwasz mój strach, Gdy widzę Cię Zbawco przez łzy. Ja widzę Cię Jezu mój tam, Jak wiele masz sińców i ran. Miłości Twej moc, zawiodła Cię tam, Uwolnić mnie z grzechów i win.
Ja, Jan, usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.
A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych, aż do śmierci.
Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy».