Apostołowie - fundamentem Kościoła

Drukuj
 Apostołowie  Jednym z przymiotów Kościoła jest - obok jedności i powszechności - apostolskość.

Kociół jest apostolski,ponieważ został zbudowany na wierze Apostołów. Święty

Paweł w Liście do Efezjan ukazuje Kościół jako budowlę wzniesioną na fundamencie

apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus (por.Ef.2,20).

Apostołowie są świadkami tajemnic Bożych, wybranymi przez samego Zbawiciela.

 

 

 

Św. PiotrŚw. PIOTR

 

Pierwszy papież nosił imię Szymon. Syn Jony, brat apostoła Andrzeja.

Pochodził z Betsaidy, pracował jako rybak w Kafarnaum.

Otrzymał od Zbawiciela nowe imię: Piotr - Skała

Świadek Przemienienia Pańskiego, był przy Mistrzu w Ogrójcu.

Otwarcie wyznał, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga ( Mt 16,16).

Choć zaparł się Pana po Jego uwięzieniu, to swoim dalszym życiem dał

świadectwo wierności. Chrystus przekazał mu władze pasterską (J 21,15-17).

Św. Piotr głosił Dobrą Nowinę m.in. w Samarii, Jaffie, Antiochii, Jerozolimie.

Pierwszy biskup Rzymu. Autor dwóch listów Nowego Testamentu.

Za cesarza Nerona został ukrzyżowany głową w dół. Nad jego grobem

wznosi się dziś Bazylika Watykańska. Książę Apostołów jest patronem m.in.

Rzymu, Biecza, Dusznik-Zdroju, Poznania, Trzebnicy, a także rybaków.

W ikonografii: jako papież w szatach pontyfikalnych.

Atrybuty: anioł, dwa klucze - symbolizujące klucze Królestwa Bożego,

kogut, odwrócony krzyż, księga, łódż, pastorał, sieci, skała, tiara.

Święto liturgiczne: 29 czerwca wraz ze św. Pawłem Apostołem Narodów

( i 22 lutego - święto Katedry św. Piotra ).

 

 

Św. AndrzejŚw. ANDRZEJ

 

Młodszy brat św. Piotra. Był rybakiem. Pierwszy powołany przez Zbawiciela

na Apostoła. Pod wpływem św. Jana Chrzciciela poszedł za Jezusem, gdy Ten

przyjmował od niego chrzest w Jordanie. Przyprowadził swego brata do

Chrystusa. Był świadkiem cudu w Kanie Galilejskiej i cudownego rozmnożenia

chleba. Głosił Ewangelię w Poncie i Bitynii oraz w Tracji, Scytii i Grecji. Tam

poniósł męczeńską śmierć - został ukrzyżowany na krzyżu w kształcie litery X.

Jego relikwie znajdują się m.in. w Amalii koło Neapolu, w bazylice w Olkuszu

i w kościele św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie.

Patron m.in. Słowian (zwłaszcza wschodnich), archidiecezji warmińskiej, Neapolu,

małżeństw, podróżujących, rybaków, rycerzy; wspomaga w wypraszaniu potomstwa.

W ikonografii przedstawiany jest jako starszy mężczyzna w długim płaszczu, o gęstych,

siwych włosach i krzaczastej, krótkiej brodzie. Czasami ukazywany jako rybak w krótkiej

tunice.

Atrybuty: krzyż św. Andrzeja (w kształcie litery X), księga, ryba, sieć.

Święto liturgiczne: 30 listopada

 

 

Św. Jakub StarszyŚw. JAKUB STARSZY

 

Syn Salome i Zebedeusza, starszy brat św. Jana Ewangelisty.

Jakub był jednym z trzech - obok Piotra i Jana - uprzywilejowanych uczniów,

dopuszczonych przez Jezusa do udziału w ważnych momentach Jego życia,

jak np.: Przemienienie, wskrzeszenie córki Jaira czy konanie w Ogrójcu. Żywe

usposobienie Jakuba i Jana sprawiło, że Mistrz nazwał ich "synami gromu".

Św. Jakub głosił ewangelię w Jerozolimie, a póżniej - wg św. Izydora z Sewilli-

w Hiszpanii. Apostoł jako pierwszy z grona Dwunastu poniósł męczeńską śmierć

z rozkazu Heroda Agryppy I - został ścięty mieczem ok. 44 roku. Jego relikwie

znajdują się w słynnym hiszpańskim sanktuarium w Santiago de Compostela.

Św. Jakub jest patronem Hiszpanii, Portugalii, zakonów rycerskich, hospicjów,

szpitali, kapeluszników, pielgrzymów i sierot.

W ikonografii występuje jako starzec w długiej tunice i w płaszczu lub jako pielgrzym

w miękkim kapeluszu z szerokim rondem. Jego atrybuty to: bukłak, kij pielgrzyma,

księga, miecz, muszla, turban turecki, torba, zwój.

Święto liturgiczne: 25 lipca.

 

 

Św. JanŚw. JAN

 

Umiłowany uczeń Jezusa. Młodszy brat św. Jakuba Starszego. Był rybakiem.

Razem ze św. Andrzejem poszedł za Chrystusem. Świadek Przemienienia Mistrza

na Górze Tabor, wskrzeszenia córki Jaira i pojmania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym.

Jedyny Apostoł, który stojąc pod krzyżem, był świadkiem śmierci swego Pana.

Zbawiciel powierzył mu wtedy swoją Matkę, a Jej Jana jako przybranego syna.

Po Zmartwychwstanu przybył ze św. Piotrem do pustego grobu. W Efezie opiekował

się Maryją aż do Jej Zaśnięcia. Tam też napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie.

Przez cesarz Domicjana zesłany na wyspę Patmos, gdzie napisał Apokalipsę.

Zmarł - jako jedyny z grona Dwunastu - śmiercią naturalną. Jego relikwie znajdują się

m.in. w warszawskim kościele p.w. św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła.

Patron m.in. aptekarzy, dziewic, pisarzy, teologów, uprawiających winorośl i wdów.

W ikonografii: jedna z centralnych postaci podczas Ostatniej Wieczerzy, stoi pod krzyżem

obok Maryi. Jego atrybuty: kielich z Hostią, kocioł z oliwą, księga, orzeł.

Święto liturgiczne - 27 grudnia.

 

 

Św. FilipŚw. FILIP

Był uczniem św. Jana Chrzciciela i przyjacielem św. Andrzeja Apostoła.

W szeregu Dwunastu wymieniany jest zawsze na piątym miejscu. Musiał

cieszyć się szczególnym zaufaniem Pana Jezusa, skoro Grecy właśnie do

niego zwrócili się z prośbą o skontaktowanie się z Mistrzem (J 12,21-22).

Św. Filip głosił Dobrą Nowinę w krainie Partów, w Grecji, Scytii (okolice Donu

i Dniestru) oraz w Azji Mniejszej. Ewangelie wspominają go, kiedy do Jezusa

przyprowadza Natanela - Bartłomieja (J 1,45-51), a także podczas rozmnożenia

chleba i ryb (J 6,1-7) i w czasie Ostatniej wieczerzy; Zbawiciel zapewnia go wtedy,

że kto zobaczył Jego, zobaczył także Ojca (J 14,7-10). Św. Filip został ukrzyżowany

głową w dół i ukamienowany we frygijskim Hierapolis w roku 80.

Relikwie Apostoła przechowywane są w bazylice Świętych Filipa i Jakuba w Rzymie.

Jest patronem pilśniarzy, kapeluszników, czapników i cukierników.

Ikonografia przedstawia go z krzyżem, pastorałem, zwojem, czasami z kamieniami w ręku -

-symbolem swego męczeństwa. Towarzyszy mu anioł.

Święto liturgiczne - 6 maja.

 

 

Św. BartłomiejŚw. BARTŁOMIEJ

 

Św. Jan nazywa go Natanelem. Pan Jezus powiedział o nim: To prawdziwy Izraelita, w którym

nie ma podstępu (J1,47). Pochodził z Kany Galilejskiej. Przyjażnił się ze św. Filipem, który

zaprowadził go do Mistrza z Nazaretu. Sceptyczny Bartłomiej zapytał przyjaciela: Czyż może być

co dobrego z Nazaretu? ( J1,46), by po krótkiej rozmowie ze Zbawicielem wyznać:

Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela ( J1,49).

Według tradycji św. Bartłomiej głosił Ewangelię w Indiach, Etiopii, Azji Mniejszej, kraju Partów

i Mezopotamii. W roku 70 z rozkazu króla Armenii Astiagesa został pojmany w mieście

Albanopolis, a póżniej ukrzyżowany, żywcem odarty ze skóry i ścięty.

Patron Armenii, Frankfurtu nad Menem, Maastricht, rzemieślników i rybaków.

Jego relikwie spoczywają w katedrze w Benewencie i w bazylice św. Bartłomieja na Wyspie

Tyberyjskiej w Rzymie.

W ikonografii przedstawiany jest w długiej tunice przewiązanej pasem. Bywa ukazywany w scenie męczeństwa.

Atrybuty: księga, nóż, zwój.

Święto liturgiczne - 24 sierpnia.

 

 

Św. TomaszŚw. TOMASZ

 

Zwany też "Niewiernym", z uwagi na swój sceptyczny względem opowieści pozostałych Apostołów o ukazaniu się im – pod nieobecność Tomasza – zmartwychwstałego Zbawiciela.

Dzięki niemu jednak możemy mieć pewność, że Pan Jezus zmartwychwstał w ciele uwielbionym.

Tomasz doświadczył tego osobiście przez włożenie swych palców i ręki w rany Chrystusa.

Wyznał wtedy: Pan mój i Bóg mój (J 20,28).

Głosił Ewangelię m.in. w Indiach, gdzie poniósł męczeńską śmierć. Jego relikwie znajdują się w bazylice św. Tomasza Apostoła we włoskiej Ortonie (Abruzja), część z nich spoczywa także od 2007 roku w parafii św. Tomasza Apostoła na warszawskim Ursynowie. Jest patronem Indii, Portugalii, Rygi, Zamościa, architektów, budowniczych, cieśli, geodetów, kamieniarzy, murarzy, stolarzy, małżeństw i teologów.

W ikonografii przedstawiany jest jako młodzieniec lub starszy mężczyzna w tunice i w płaszczu, często powraca wątek jego niewierności .

Atrybuty: kątownica, kielich, księga, miecz, serce, włócznia, którą go przeszyto, zwój.

Święto liturgiczne - 3 lipca

 

 

Św. MateuszŚw. MATEUSZ

 

Św. Marek w swej Ewangelii pisze o nim: Lewi, Syn Alfeusza (Mk 2,14). Mateusz pochodził z Nazaretu w Galilei. Był poborcą ceł i podatków w Kafarnaum. Został powołany przez Jezusa podczas pełnienia swego urzędu (Mt 9,9-13). Autor pierwszej Ewangelii, w której położył nacisk na to, że Pan Jezus jest obiecanym Mesjaszem, gdyż spełniły się w Nim wszystkie proroctwa. Apostoł głosił Dobrą Nowinę w Jerozolimie, a póżniej w Persji i w kraju Partów.

Śmierć męczeńską poniósł w Etiopii. Jego relikwie spoczywają w krypcie katedry w Salerno. Jest patronem księgowych, pracowników kantorów, celników, urzędników podatkowych i trzeżwiejących alkoholików.

W ikonografii zachodniej występuje jako silnie zbudowany, brodaty mężczyzna w długiej białej sukni apostolskiej i w tunice.

Bywa przedstawiany w pozycji siedzącej, kiedy pisze Ewangelię - w towarzystwie anioła przekazującego natchnienie,

Jego atrybuty to księga i pióro, miecz lub halabarda, postać uskrzydlonego młodzieńca, sakwa z pieniędzmi u stóp, torba podróżna.

Święto liturgiczne - 21 września.

 

 

Św. Jakub MłodszyŚw. JAKUB MŁODSZY

 

Pochodził z Nazaretu. Był synem Marii i Kleofasa, zwanego także Alfeuszem. Brat Judy Tadeusza i krewny Pana Jezusa. Został pierwszym biskupem Jerozolimy. Jako gospodarz odgrywał ważną rolę podczas tamtejszego Soboru Apostolskiego.

Bronił wolności pogan od przepisów Prawa żydowskiego, szczególnie, by nie poddawano ich obrzezaniu (Dz. 15,13-21). Jego głos był rozstrzygający. Jest autorem listu apostolskiego wchodzącego w skład Nowego Testamentu.

Według historyka Józefa Flawiusz, poniósł śmierć męczeńską na początku lat 60. z wyroku arcykapłana Annasza II -

został strącony ze szczytu świątyni, a następnie ukamienowany. Relikwie Apostoła przechowywane są w bazylice Świętych Filipa i Jakuba w Rzymie. Święty Jakub Młodszy jest patronem dekarzy. Ikonografia przedstawia go w tunice i w płaszczu, z mieczem oraz z księgą. Jego atrybuty to: halabarda, kamienie, korona w rękach, torba podróżna i zwój.

Święto liturgiczne - 6 maj.

 

 

 

Św. SzymonŚw. SZYMON KANANEJCZYK

 

Był krewnym Pana Jezusa. Św. Łukasz ewangelista dodaje do jego imienia przydomek "Gorliwy", co świadczy o jego szczególnej żarliwości w głoszeniu Ewangelii i przestrzeganiu Prawa Mojżeszowego.

Ewangeliści Mateusz i Marek nazywają go Kananejczykiem (hebr.ganr - być pełnym pasji). Św Szymon głosił Ewangelię na terenie Babilonii i Persji. Ponoć dotarł nawet do Wysp Brytyjskich. Zginął razem ze św. Judą Tadeuszem męczeńską śmiercią przez ukrzyżowanie albo "rozcięcie piłą na dwoje". Jako przypuszczalne miejsce ich śmierci podaje się Edessę, Persję albo Kaukaz.

Św. Szymon jest patronem diecezji siedleckiej, farbiarzy, garncarzy i spawaczy. W ikonografii zachodniej przedstawiany z dłuższymi włosami i kędzierzawą brodą. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła drewniana, topór oraz włócznia.

Relikwie Apostoła znajdują się w kaplicy Świętych Szymona i Judy w Bazylice św. Piotra, a także w katedrze w Tuluzie.

Święto liturgiczne - 28 pażdziernika.

 

 

Św. Juda TadeuszŚw. JUDA TADEUSZ

 

Miał przydomek "Tadeusz", czyli "Odważny". Był bratem św. Jakuba Młodszego i krewnym Jezusa Chrystusa.

Święty Juda, podobnie jak jego brat, jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Po Zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii. Niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem Apostołem. Część tradycji podaje, że obaj ponieśli śmierć męczeńską w Edessie, Persji albo na Kaukazie. Od XVIII wieku w Austrii i w Polsce bardzo popularne jest nabożeństwo do św. Judy jako patrona od spraw beznadziejnych.

Z tego powodu w wielu kościołach odbywają się specjalne nabożeństwa ku jego czci, połączone z odczytaniem próśb i podziękowań.

Jest patronem diecezji siedleckiej i Magdeburga. W ikonografii widzimy go w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czarnym płaszczu.

Trzyma mandylion z wizerunkiem Chrystusa. Jego atrybuty to: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, topór, pałki.

Relikwie Świętego znajdują się w Bazylice św. Piotra w Rzymie

Święto liturgiczne - 28 pażdziernika

 

 

Św. MaciejŚw. MACIEJ

 

Został wybrany do grona dwunastu Apostołów drogą losowania w miejsce Judasza, po jego zdradzie i samobójstwie. Maciej był świadkiem całej ziemskiej działalności Zbawiciela, dochowujac Mu wierności do końca. Głosił Ewangelię w Judei, Etiopii, Kolchidzie i Macedonii, gdzie

uzdrowił 250 ludzi i dokonał licznych nawróceń. Euzebiusz z Cezarei podaje, że św. Maciej poniósł męczeńską śmierć w Jerozolimie przez ukamienowanie. Został dobity włócznią przez rzymskiego żołnierza ( inna wersja mówi, że ten uciął mu głowę toporem).

Patron diecezji trewirskiej, budowniczych, kowali, cukierników, rzeżników. Wzywają go także niepłodne małżeństwa.

W ikonografii przedstawiany jest w długiej, przepasanej tunice i w płaszczu. Atrybutami św. Maciej są: halabarda, księga, kamienie, miecz, topór włócznia. Jego relikwie znajdują się w Trewirze (katedra oraz bazylika św. Macieja ), Rzymie (bazylika Matki Bożej Większej ) oraz w Padwie (bazylika św. Justyny) .

Święto liturgiczne - 14 maja

 

Na podstawie Kalendarza „365 dni z Maryją” na 2014 r. Wydanego przez Instytut Ks. Piotra Skargi w Krakowie