Znaki Mesjańskie i cuda Chrystusa to horyzont zbawczy Syna Człowieczego
Czytania z księgi Izajasza w rodziale 35 mówią przede wszystkim o spełnieniu się proroctw odnoszących się do Mesjasza. Klamrą duchową można powiedzieć – związane jest pierwsze i trzecie czytanie (czyli Ewangelia). W pierwszym czytaniu (Iz 35,4-7a) Izajasz mówi małodusznym:
Nie bójcie się! Oto Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata. Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń…
Ponad 700 lat upłynęło od chwili wygłoszenia tego proroka Izajasza do nadejścia Chrystusa. W dzisiejszej Ewangelii (Mk 7,31-37) przyszedł nad Jezioro Galilejskie, gdzie przyprowadzono do Niego głuchoniemego. Wziął go osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się! I został ów człowiek uzdrowiony.
Nie znaczy to jednak wcale, że od tego czasu wszyscy głusi, ślepi i chromi zostaną uzdrowieni, że wszystko zostanie naprawione, bo na to przyjdzie dopiero czas. Ale to był znak, że przyszedł Ten, który był oczekiwany, który ma władzę nad duchem i nad ciałem; nad materią, nad czasem, nad wszystkim, co zostało stworzone. Te znaki według myśli Bożej i zamiaru Bożego dla świadectwa, będą się odtąd powtarzać przez świętych Pańskich.
Natomiast o tym, co należy do nas, do czego jesteśmy wszyscy zdolni, mówi drugie czytanie z Listu św. Jakuba Apostoła (Jk 2,1- 5), który upomina, byśmy nie mieli względu na osoby. Daje przykład: Gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył także człowiek ubogi w zabrudzonej szacie, a wy spojrzycie na bogato odzianego i powiecie: Usiądź na zaszczytnym miejscu, do ubogiego zaś powiecie: Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego, to tak czyniąc stalibyście się sędziami przewrotnymi. Ubogi nie znaczy wcale mniej niż bogaty, a nawet odwrotnie – Bóg wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują.
Jest wielką hańbą dla ludzi, jeśli wyznają Chrystusa, a nie trzymają się sprawiedliwości, lecz wyróżniają bogatych, możnych, władców tego świata, lekceważąc ubogich, chorych, opuszczonych.
Bóg nie ma względu na osoby przez świat uznane, bo właśnie to uznanie ich przekreśla.
Iz
- Odsłony: 356